ديشب به دعوت -بخش ادب و هنر واحد فرهنگي بسيج دانشجويي دانشگاه امام صادق(ع)- (صلوات براي اسمش!) رضاي اميرخاني آمده بود دانشگاه!‏ کافي بود 6-5 دقيقه ديرتر بروم تا جايي بهتر از پشت کپسول آتش نشاني و بخاري برقي(يا هرچي که اسمش هست! به هر حال دستگاهي بود که بر حسب تجربه مشاهده شده باد گرم هم ازش بيرون مياد) براي گوش دادن حرف هاي اميرخاني پيدا نکنم! گويا ابتدا قرار بوده جلسه توي سالن مرکزي امام خميني(ره) (که بزرگتره) برگزار بشه که به درخواست خود آقاي اميرخاني به تالار ولايت که محيط هيئتي تر و خودماني تري داره منتقل شد!
جلسه خوبي بود! حدود 70 دقيقه صحبت هاي شيرين رضا اميرخاني بعيد مي دونم کسي رو خسته کرده باشه! گريزي هم به خاطرات آمريکا و افغانستان!
اميرخاني از ادبيات انقلاب گفت! از اينکه نسل آنها چه کار کرده اند و ما بايد چه کار کنيم! از اينکه نسل آنها بي پدر و مادر بود و ما حالا کلي تجربه داريم! از اينکه ادبيات ما وقتي جهش پيدا مي کند که الگو هامان از خودمان باشند!

از جلسه ديشب که بگذريم ، ذهنم اين روزها مشغول مقاله هاي اين سايت است . ژورناليسم حزب اللهي که قبلتر هم ايمان مطهري منش در خانه کتاب اشا به آن پرداخته بود! نمي دانم چرا  از واژه ژورناليست حزب اللهي خوشم نمي آيد! مثل حزب اللهي مدرنيته! اصلا حزب الله کلمه اي نيست که بشود راحت به هر کلمه اي چسباندش! بگذريم!

در خانه کتاب اشا از الگو برداري از قوچاني نوشته شده بود! ما اصولا سعي داريم هميشه کساني را که قبول نداريم الگو بگيريم! مثل محمد قوچاني! تطهيرش مي کنيم که ژورناليستم خوبي است! و هيچ وقت به ابزارش نگاه نمي کنيم، اينکه آيا هميشه ژورناليست بودن خوب هست ، يا اصلا ژورناليست خوب مي تواند آدم خوبي باشد؟ يا اصلا حزب اللهي مي تواند ژورناليست باشد؟ چرا داريم خودمان را بازي مي دهيم؟ باور کنيم افتخار قوچاني دفاع از جامعه مدني اي بود که در مباني گنديده ي قرن 18 اروپا موج مي زند!  چرا بي جهت به سبب قدرت نويسندگي اش بالا ببريمش؟ اگر قرار بر اين باشد که بايد بر روح صادق هدايت هم درود فرستاد!
از قوچاني آنقدر شناخت ندارم که درباره شخصيتش بيشتر حرف بزنم، همينقدر مي دانم که حزب اللهي نيست!‏ الگو حداقلش بايد خودي باشد!‏ بايد حزب اللهي باشد! حالا بگو وحيد جليلي ، وضع حداقلش اين است که بهتر ميشود!
موج چهارم هم آمده نظرات يک سري فعال و با تجربه  را کنار هم گذاشته! بيشترشان را خواندم، نظر ميرشکاک به دلم نشست! وقتي گفت ژورناليست حزب اللهي نداريم!
مشکل اصلي ما بعضي وقت ها ورود بيش از حد به حيطه تئوري پردازي است! مي نشينيم و روز ها و بعضا ماه ها جلسه مي گذاريم که اصول کاري را دربيارويم! و بعد هم کار بلند نشده زمين مي خورد!
هنوز بعضي نگاه ها به جنگ نرم ، سخت و غير اصولي است، يعني هنوز که هنوز است خيلي ها در فضاي جنگ سخت سير مي کنند!بايد نگاه را عوض کرد! اينجا ميدان جنگ نرم است، شايد بايد به بعضي فرماندهان جنگ سخت بگوييم شما سکوت کنيد! بايد فضا براي مهندسي جنگ نرم آماده باشد! ‏
***
ديشب رضاي امير خاني آمده بود، يک جمله اش خيلي به من چسبيد ، گفت: بر مبناي اصول نميشه داستان نوشت!‏ کار ما کار خلاقه و جلوتر از فلسفه حرکت مي کنه!
روزنامه نگاري حزب اللهي را نمي شود با اصول تدوين کرد! اصول به نظر چيزي است که از عمل و از خود روزنامه نگاري حزب اللهي بيرون مي آيد! بايد کنار هم گذاشت، و کنار هم جمع کرد روزنامه هايي که اسم حزب اللهي رويشان هست! از صبح و شلمچه گرفته تا وطن امروز و راه و پنجره را! آنوقت مي فهميم که مشکل از تدوين نشدن اصول نيست! مشکل را بايد جاي ديگري پيدا کرد!

پ.ن1: به خاطر جلسه امير خاني از نقد فيلم knowing دکتر همايون که همزمان داشت برگزار ميشد گذشتم! اگه از جلسه اميرخاني راضي نبودم زيادي حسرت مي خوردم!‌
پ.ن2: واحد فرهنگي بسيج دانشگاه خوب کار مي کنه! حداقل اميدواريم به اينکه داره کار مي کنه!‌
پ.ن3: عکس ديدار از پشت کپسول آتش نشاني و بخاري برقي رو هم مي خواستم بزارم! فعلا امکانات انتقالش از موبايل به کامپيوتر نيست!
پ.ن4: حس مي کنم پارسي بلاگ رو بايد ترک کنم!‌ ميهن بلاگ شايد!