یکی از روشهای رسوا و کثیف سران کفار و مشرکان عهد جاهلیت در ارتباط با تبلیغات و استدلالهای محکم و غیرقابل رد رسول اکرم(ص) در مورد بطلان عقایدشان - به جای بحث و استدلال منطقی متقابل - توسل به شیوه های ایذایی،و وارد آوردن اتهامهای ناروا به آن دردانه خلقت بود.آنان از آنجا که اغلب در خود توانایی و شهامت رودر رویی علمی و عقلی و منطقی با آن حضرت را نمی یافتند،به زنان، کودکان، بردگان و سفیهان و سبک مغزان متوسل می شدند. به این ترتیب که، این سنخ افراد را که در جامعه آن روز به عنوان انسانهای درجه دو و سه و ...تلقی می شدند بر سر راه حضرتش می گماشتند؛ و آنان را وامی داشتند که خاکستر بر سر ایشان بریزند، خار بر سر راهش بگذارند،به وی دشنام بدهند و اهانت کنند، او را هجو و تمسخر کنند و به آن حضرت اتهامهای ناروا بزنند.و این، رنجی بزرگ برای فرستاده خدا بود. زیرا بنا به عرف رایج، با زن و کودک که نمی توانست دهان به دهان بگذارد و دربیفتد. در مورد سفیه و سبک مغز نیز که تکلیف معلوم بود. آن سنخ بردگان نیز که مستضعف فکری و ماموران معذور بودند و کل کل کردن با آنان جز آنکه کسر شانی برای یک آزاده محسوب می شد، نتیجه ای دربرنداشت.
از آن سو، کوتاه آمدن در برابر اینان نیز باعث جری تر شدن و تداوم و تشدید اذیت و آزارها و هتک حرمت هایشان می شد!
بنابراین، مخمصه ای برای آن وجود مقدس درست می کردند که - لااقل در ظاهر - هر دو سویش ضرر و زیان بود.
چهارده قرن بعد - در زمانه ما - مشابه همان شیوه های کثیف و رسوا، توسط برخی افراد استحاله شده منافق - به این دلیل که برای حفظ موقعیت و منافع مادی شان،سالها کوشیده اند استحاله فکریب و عقیده ای خود را از جامعه مؤمن و مذهبی پوشیده نگاه دارند - در مورد منتقدانشان و کسانی که به افشاگری مستدل در باره تغییر مواضع فکری آنان اقدام می کنند، اعمال می شود.
در سایت یا وبلاگ دست دوم و چندمی، یک نوجوان قلمی گمنام جویای نام را که نه آبرویی دارد که از ریخته شدن آن بترسد و نه اعتبار اجتماعی و علمی و قلمی که نگران مخدوش شدن آن باشد، وامی دارند که به نشر اکاذیب و ایراد اتهام و توهین به منتقدشان بپردازد و هر چه بر قلمش جاری شد، بنویسد . بعد آن را منتشر می کنند. 
حال، آن منتقد اگر بخواهد به ترهات و اکاذیب و توهینهای این مستضعف فکری پاسخ بدهد، که جدا از هدر دادن وقت عزیزی که می تواند صرف کارهای مفید و مثبت شود، خود را تا سطح این قبیل افراد پایین آورده است؛ و چه بسا مورد سرزنش عده ای واقع شود که دهان به دهان بچه و ... گذاشته است.اگر هم پاسخ ندهد، که چه بسا عده ای بی خبر از کنه ماجرا، تصور کنند که آن اظهارات حقیقت داشته؛ و او چون برای آنها جوابی نداشته، سکوت اختیار کرده است! یعنی همان حقه پلیدی که دو سویش برای او زیانبار است!
خداوند عاقبت همه ما را ختم به خیر کند!