جمعي از نويسندگان ادبي كه در اسفند‌ماه سال گذشته به دعوت كانون نويسندگان ارمنستان به اين كشور سفر كرده بود در محل انجمن نويسندگان كودك و نويسندگان به تشريح دستاورد‌هاي خود از اين سفر پرداختند.

به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، در اين سفر كه به دعوت كانون نويسندگان ارمنستان و همكاري سازمان ارتباطات اسلامي برگزار شد، حسين طباطبايي مسؤول حوزه قفقاز رايزني فرهنگي، عبدالملكيان ، رضا امير‌خاني، محمدرضا يوسفي وعباس جهانگيري شركت داشتند.

 توضيح سايت: البته جناب طباطبايي، کارشناس حوزه ی قفقاز و سرپرست اداره آسیای مرکزی و قفقاز سازمان فرهنگ و ارتباطات هستند.

***

حسين طباطبايي با اشاره به اين‌كه اين سفر در زمره‌ي سفرهاي طرح «پل ارتباطي ايران و ارمنستان» بوده است، گفت: اين سفر از نظر وجاهت و وزانت و استقبال مخاطب و هم‌چنين اجرايي و كاربردي‌بودن نشست‌ها و توافق‌هاي حاصله ثمربخش بود و اميدواريم تداوم يابد.

وي با اشاره به سابقه‌ي تعاملات فرهنگي ايران و ارمنستان گفت: اولين برنامه در حوزه‌ي «پل ارتباطي ايران و ارمنستان» در سال 83 برگزار شد و هفت تن از فعالان ادبي و هنري در آن حضور داشتند. معيار گزينش افراد جهت حضور در اين سفر‌ها اعتبار ادبي و هنري خالقان ادبي و شناخته‌بودن آنها در ميان اصحاب قلم ارمنستان است. البته به عنوان نماينده زنان ايراني بنا بود چيستا يثربي نيز دراين سفر با ما همراه باشد كه به‌دلايل شخصي ممكن نشد.

***

عبدالملكيان -مديرعامل خانه شاعران - نيز با اشاره به اين‌كه هرجا كه زبان از گفتار باز مي‌ماند، هنر آغاز مي‌شود ، گفت: جدا از مرز‌هاي جغرافي و سياسي ما وقتي از نزديك با مردم كشورهاي منطقه وارد گفت‌وگو مي‌شويم به اين واقعيت پي مي‌بريم كه چقدر كنش‌هاي مشتركي بين ما وجود دارد كه مي‌تواند زمينه‌ساز توسعه فرهنگي براي طرفين باشد. اما متاسفانه اين حوزه‌هاي اشتراك نه تنها در بين دولت‌مردان كه بعضا در بين انجمن‌هاي خصوصي نيز لحاظ نشده است.

وي تاكيد كرد: دستگاه‌هاي مسوول ما در حوزه‌ي شناسايي و شناساندن فعالان فرهنگي و هنري فعال نيستند و وجه سياسي كارگزاران فرهنگي در مراكزي هم‌چون رايزني‌هاي فرهنگي بر وجه فرهنگي آن ها غلبه دارد. درحالي كه از مهم‌ترين وظايف رايزنان فرهنگي ايجاد فضاي فرهنگي جهت نزديك‌شدن و شناساندن مشتركات فرهنگي است.

***

رضا امير‌خاني - نوينده ادبي - نيز با تاكيد بر سخنان عبدالملكيان گفت: به‌هر حال رايزني فرهنگي جايي براي اشاعه فرهنگي است و در اشاعه فرهنگي زبان هنر ساده‌ترين شكل ممكن است.رايزنان فرهنگي خود بايد اهل كتاب باشند تا بتوانند در حوزه عملكرد خود موفق شوند.

وي هم‌چنين گفت: آنچه كه براي من دراين سفر حائز اهميت بود تعداد كم كاركنان وزارت فرهنگ و ارشاد ارمنستان بود كه در قياس با تعداد عريض و طويل كاركنان وزارتخانه‌هاي ما قابل قياس نبود. از سوي ديگر نهاد‌هاي صنفي از جمله كانون نويسندگان بسيار منظم‌تر از فعاليت‌هاي سازمان‌هاي غيردولتي ما بود. اين‌ها موضوعاتي است كه ما مي‌توانيم از آنها بهره بگيريم.

وي باتاكيد بر اين‌كه آن چه براي او در اين حضور حائز اهميت بوده اختلافات مذهبي، زباني و قومي- تمدني ارمنستان بوده است گفت: علي‌رغم تمامي اين اختلافات نقاط مشتركي بين ايران و ارمنستان وجود دارد. اگرچه رفتار و آداب مردم ارمنستان شبيه ما نيست اما سنت‌هاي آن ها آن قدر شبيه سنت‌هاي ما بود كه من هرگز احساس غربت نكردم.
توضيح سايت: البته وزارت فرهنگ ارمنستان قسمت ارشاد ندارد! اما بالكل وزارت‌خانه 1 طبقه از ساخت‌ماني 8 طبقه بود با 100 كارمند در 6 دپارتمان!

***

محمدرضا يوسفي كه كتاب «ستاره كوچولوي» او در ميان كتاب‌هاي درسي كودكان ارمنستان جاي گرفته است ، به تلاش دولت ارمنستان در حفظ ميراث فرهنگي پرداخت و گفت: در ارمنستان نه منابع معدني و نه گاز و نفت وجود دارد، اما علي‌رغم اين موضوع اين‌ كشور، كشور موزه‌هاي كوچك است و خانه نويسندگان و هنرمندان به بهترين شكل حفظ مي‌شود.

وي گفت: دولت ارمنستان موظف است سالانه گزارش عملكرد خود را در اختيار نويسندگان و هنرمندان قرار دهد و اين سنتي است كه دولتمردان ما مي‌توانيم از آن الگو بگيرند. اي كاش هم چنان كه شرايطي براي سفر هنرمندان ايراني به ارمنستان مهيا شد ، سفر مشابهي براي سياسيون تدارك ديده مي‌شد تا آنان نيزبتوانند با تلاش‌هايي كه كشوري كوچك در حوزه‌ي توسعه‌ي فرهنگي انجام داده و مي‌دهد ، آشنا شوند. چه هنرمندان به واسطه‌ي هنر خود با يكديگر در ارتباط بوده و هستند.

***

عباس جهانگيريان -نويسنده- نيز ضمن تبريك عيد پاك به ارامنه گفت: اي كاش مي‌شد جلسه‌اي در سازمان فرهنگ وارتباطات ا سلامي برگزار شود تا ما حرف‌هاي خود را بگوييم .چرا كه سازمان فعاليت‌هاي خود را انجانم مي‌دهد اما به‌دليل نبودن هيچ آيين‌نامه‌اي ، هركسي مي‌تواند رايزني فرهنگي شود. اگر سازمان بتواند از نويسندگان و هنرمندان در حوزه‌ي كارشناسي بهره گيرد، بي‌گمان بازدهي آن بيشتر خواهد بود.

وي افزود: در شرايطي كه صد‌سال پيش خانه خيام در لندن به وجود آمده ما هنوز و شناسايي هنرمندان خود و شناسايي آنان در سطح جهاني ضعيف هستيم . پيشنهاد ما اين است كه رايزني فرهنگي را تشويق كنيم تا به ترجمه آثاري ايراني بپردازند چه در اين حوزه كم‌كاري‌هاي بسياري صورت گرفته است. ادبيات ابزاري است كه در با دل‌ها در ارتباط است ولي متاسفانه بسياري ازآثار ادبي ترجمه نشده‌اند. در حالي كه اين كار مي‌تواند آغاز يك حركت باشد.

***

شهرام اقبالزاده كه مسووليت اداره‌ي اين جلسه را برعهده داشت نيز گفت: يكي از مشكلات ما ارتباط بين فرهنگي بين كشورهاست .اگر چه ترجمه يك‌سويه نيست ولي نسبت به آثار فارسي كه به زبان‌هاي ديگر ترجمه مي‌شوند ، بسيار كم است. تقويت‌ راهبرد‌ها و راهكارها در اين حوزه مي‌تواند راهگشا باشد.

وي هم چنين تصريح كرد: از ويژگي‌هاي نهادهاي مدني مشورتي و مشاركتي بودن آنان است اما آيا تمام نهاد‌هاي ما ، اين ويژگي‌ را دارند. ترويج كتابخواني بايد در نهادي ملي شكل گيرد تا به شكل قانوني و روشمند دنبال شود. اين‌كه در ارمنستان وزير از دل كانون نويسندگان در مي‌آيد ، اتفاقي نيست .نبايد صداي نويسندگان و نهادهاي مدني از ته چاه درآيد بلكه بايد تاثير‌گذار باشد.

به گزارش ايسنا، اين جلسه با پرسش و پاسخ حاضران پايان يافت .