خیلی سعی می کنم، خیلی، حداقل در مرواده ی با مردم، که مرنجان ام، و به همان میزان هم مرنجیدن را در مساعی ام. اما این دیگر خیلی سخت است که آدمی تویِ جمع خانواده اش که برای آرامش اش آفریده شده اند باشد و همه ی رنج ها را از خویش اش بیند و آن گاه مرنجد.

به قولِ بیوتنِ امیرخانی که قولی از خدا را پایه ی قول اش کرده بود: "شب را و خانه را و هم سر را برای آرامش شما آفریدیم. ... شب است. خانه ام. کنار همسرم. و این هر سه مرا آرام نمی کند."

«هفت کور به یه پول» | جمله به یادماندنی کتاب منِ او درباره هفت کوری که دور دنیا می چرخند؛ به اولی که پول می دهید، نفر آخر دست به شانه بقیه می گیرد تا بیاید اول صف بایستد، علی فاتح کتاب امیرخانی آنها را در خانی آباد می بیند و مدت ها بعد در پاریس

البته کتاب که به پایان نزدیک می شود و تحلیل های نویسنده در متن بیشتر می شود، جایی می رسد با کتاب نجوا می کنی که تو که می خواستی تحلیل کنی چرا بیشتر نکردی؟، البته این شاید نظر من است که به نظرم تحلیل های او چون درست/غلط چون معطوف به مبداء سفر و موطن اوست ارزشمند است، آنچنان که نشت نشای امیرخانی اگر از «بی وتن» جذاب تر نیست، اما برای من ارزشمندتر است. از این جهت است که خصوصا با پس زمینه نقش سیاسی نویسنده و جایگاه دانشگاهی او توقع شرحی بیشتر داشته ام.

این چنین است که از حواشی «هاروارد، مک دونالد»، نقدهای مهرنامه و تجربه نشریات تحت ید محمدقوچانی بود؛ بالاخص منتقد تجربه که (از یک تجربه پیشین عصبانی) تنها دلیل چاپ کتاب را مدیر بودن وقت نویسنده (بر مجلات همشهری) دانسته و کتابی را که از پرفروش های غرفه افق در نمایشگاه و راسته کریمخان است را خالی از ارزش دانسته بود. و مهرنامه نیز در متنی تلطیف شده تر مزیت کتاب را مجددا نزدیکی نویسنده به دکترقالیباف دانسته بود. تا آنچنان که با امیرخانی پیش از ۸۸ با ستیز روبرو می شوند و این بار کم اشتباه تر رقیب را در ابتدای صعود سرکوب کنند.
...

چند صفحه اولشو پشت ترافیک و چراغ قرمز... که همیشه وقتی من بهش میرسم قرمز میشه! خوندم، از جلال گفته بود و غرب زدگیش، که فکر میکنم کلاس سوم راهنمایی خوندمش و کتک مفصلی هم خوردم از برادرم چون کتاب کاهی بود و من در کمال بی رحمی، با هر ورق زدنش صفحه را شکسته بودم و انگار نه انگار!

بعد در بهشت شداد جلال رفیع بود اونو هم تازه که لیسانس گرفتم خوندم روایتی از سفر به نیویورک و آمریکایی که یه جورایی هم متمدن و به روز بود و هم یه جورایی وحشتناک و وحشی.

بی وطن امیرخانی تا اون دنیا بردو آوردم، اصلا کلا کتابهای امیرخانی یه جورایی دیوانم میکنه...

اما کتابش خوب می‌فروخت. من از فرهاد بدم آمده بود. چون حرفش در موردِ رضا دروغ بود. ولی وقتی روزی در گذرِ فرهنگیِ انقلاب، فکر می‌کنم در کتاب‌فروشیِ مولا و یا کتاب‌فروشی خوارزمی، چشمم به کتابِ زیتونی‌رنگش خورد، پیشِ خودم فکردم انصاف این است که کارش را بخوانم. چاپ دهم بود در پاییز 87. این یعنی یک توفیقِ عالی. ولی مقایسه‌ی فروشش با بیوتن کارِ عبثی‌ست. چون ژانرشان یک‌سان نیست. بیوتن 254 صفحه بیش‌تر بود، به نسبتِ صفحه‌هایش ارزان‌تر بود، موضوعش خاص‌تر بود، و... همه‌ی این‌ها یعنی خیلی نباید این دو را با هم مقایسه کرد. ولی اگر به تعداد صفحه‌های خوانده شده‌ی این دو کتاب بنگریم. می‌توانیم این نیتجه را صائب بدانیم که بیوتن بیش‌تر خوانده شده است. زیرا بیوتن ده بار چاپ شده. ده ضرب‌در 4400 ضرب‌در 480 می‌شود: 21 میلیون و 120 هزار صفحه. اما برای کافه پیانو با میانگین 2500 تیراژ در هر بار نشر می‌توان گفت: 34 ضرب‌در 2500 ضرب‌در 226 می‌شود: 19 میلیون و 210 هزار صفحه. بهتر است بگوییم این دو وضعیّتی برابر دارند. هیچ‌کدام از این دو کتاب هم فروشِ سالِ اوّل‌شان را ندارند.

بیوتن را در طول بیش از شش ماه خواندم! آنهم هر وقت در راه بودم ،در هواپیما یا اتوبوس! درست برعکس من او که در اتوبوس شروعش کردم ولی نتوانستم زمینش بگذارم تا در طی چند روز آرام آرم مزه مزه اش کردم و لذتی بردم ناگفتنی. نمی دانم این چه سری است که محک داستانهای امیر خانی برای من شده من او. هر چند صفحه از بیوتن را که می خواندم نا خودآگاه داستان من او در ذهنم تداعی میشد و مقایسه ها شروع.

بیوتن را در یک کلمه می توان داستانی یافت که قطعه قطعه اش با مهندسی زیبا در کنار هم قرار گرفته اند  که خواننده از خلقت چنین داستانی به مهندسش که از قضا واقعا مهندس نیز هست بلند بلند احسنت میگوید. شاهکار این مهندسی از دید من البلاء للولاء است که به من خیلی چسبید.  ولی این مهندسی خلاقانه آنقدر ذهن آقا رضا را با خود درگیر کرده که از زیبایی های داستان کاسته شده است. بعنوان مثال اصلا زمینه چینی خوبی در رابطه با رابطه عاشقانه ارمیا و آرمیتا صورت نگرفته است درست برعکس علی و مهتاب من او. هنوز برخورد اول علی و مهتاب و ترسیم زیبا و تاثیر گذار آن در ذهنم هست ولی دریغ از پرداختهایی اینچنینی در بیوتن.

از حق نگذریم تنها نکته مثبت بیوتن نسبت به من او در این نکته بود که اصلا صحبتی از ظاهر آرمیتا به میان نبود درحالیکه در من او به زیبایی چهره مهتاب زیاد پرداخته شده بود. نمایشگاه سال 79 آقای امیر خانی را در غرقه سوره دیدم و تنها گله ام  از رمان من او  را مطرح کردم و آن اینکه چرا مهتاب باید آنقدر زیبا باشد و شما هم اینقدر به آن پرداخته باشید. آقا رضا سعی کرد پاسخ بدهد ولی یا من گیرنده ام ضعیف بود یا ایشان داشتند می بافتند! در بی وتن تا آنجایی که به یاد دارم هیچ صحبتی از ظاهر آرمیتا نشده بود و یا حداقل کمتر به آن بها داده شده بود.

چکیده این نوشته اینکه امیدوارم دقت در چینش اجزاء و پیچیده کردن داستانهای رضا امیر خانی از روح آنها کم نکند. و در انتها باز خسته نباشیدی دیگر به امیر خانی برای بیوتن، که زیباست علی رغم همه کاستی هایش نسبت به من او.

اینجور جاها باز آفرینی می گویم به قلم رضا امیرخانی!( سر وته من رو بزنند از رضا امیرخانی اسم می برم!خدا عاقبت به خیرم کند انشاء الله!)و آخرِ بیوتن اش و دادگاهِ ارمیای معمر...احسنت...

"حاج مهدی! نیفت توی بازیِ اینها...این بازی ته ندارد..من از خود خدا بعد قطع نامه،این جوری اش را خواسته بودم...عینِ همین را...جوری که وحشی و حرامی دوره ام کرده باشند و تک و تنها باشم...مثلِ مولا...به قطع الوتین..."

" اگه تیر دیگری هم داری بفرست،اگر بلای دیگری هم داری نازل کن.البلاء للولاء...دوست داشتم مثل ابا عبدالله بمیرم...با نحرِ رگ گردن...بقطعِ الوتین...بی "وتن" نمی خوام دل بکنم از دنیا..."

نمی دانم چه طور تمام کنم این نوشته را...

شاید همین کافی باشد:

" آه...یا عباس...این استخوان خوک را از دست ما جذامی ها بگیر و نجاتمان بده"

آقاي رييس!

يقينا شأن شما به عنوان يكي از مسئولان فرهنگي نظام مقدس جمهوري اسلامي،‌ حمايت از جريان روشنفكري و دنباله هاي فرهنگي آن نيست. براي تبديل راديو و تلويزيون به «صدا و سيماي جمهوري اسلامي» بايد به معتقدان و دغدغه مندان انقلاب اسلامي دل ببنديد كه يادگاري نوشتن روي ديوار روشنفكرنماهاي «بيوتن»، ‌نه وجاهتي را در ميان روشنفكران و طبقه ي متوسط براي شما دست و پا مي كند، نه نااميدي اهالي دلسوز و خردمند رسانه ي ملي را از آينده ي مديريتي تان بر صدا و سيما برطرف مي نمايد ، نه اوضاع نا به سامان سازمان متبوع تان را سامان مي بخشد و نه با منويات و مطالبات مقام معظم رهبري در حوزه ي مديريت فرهنگي مطابقت دارد.

اما این محمد و آل محمد کی هستند را میخواهم بگویم . در ایران عده ی زیادی سید و منتسب به محمد و آل محمد داریم که شاید محمد و آل محمد حساب شوند و کوچکترین ظلمی در حق این افراد باعث اللهم العن اول ظالم ظلم... می شود و لی چه کسی به این توجه دارد . کسی به این توجه ندارد زیرا همین سال پیش بود که شنیده شد کسی از بیت المال که قسمتی از آن مال همین آل محمد است ۳۰۰۰۰۰۰۰۰۰ میلیارد تومان اختلاس کرد و این رقم به قول امیرخانی در کتاب بیوتن سجده ی واجبه دارد برای مختلسان.

   این فاجعه باید به آقایون گاورمنت (باز هم به قول امیر خانی توی بیوتن) بگوید که آقای مدیر آقای معاون آقای منشی و حتی آقای نگهبان دم در این بیت المال است و قسمتی از آن متعلق به آل محمد که کوچکترین ظلمی به آنها باعث اللهم العن می شود. آقای گاورمنت (باز هم به قول امیر خانی توی بیوتن) باید بداند که یک امضای کوچک می تواند باعث اللهم العن شود.

شنیدم که وام ۳-۴ میلیونی (یا شاید ۳۰-۴۰ میلیونی) تصویب شده برای پته دوزی و باز هم اللهم العن اول ظالم ظلم حق محمد و آل محمد... از دست ما  الان شاید کاری ساخته نباشد وقتی که ۳۰۰۰۰۰۰۰۰۰ تومان اختلاس شد ولی باید حواسمان برای دفعه ی بعد جمع باشد.

"هاروارد مک دونالد"

نویسنده اش سید مجید حسینیِ و کتاب سفر نامه ی آمریکاشِ.البته این دفعه مصور

کتاب بعضی جاها گریزی زده به بی وتن رضا امیرخانی...

از حاج محمد سیاح که کمتر از 200 سال پیش به عنوان اولین ایرانی پا در خاک آمریکا گذاشته تا سیدمجید حسینی که لابد چند میلیونیم ایرانیانی است که وارد آمریکا شده‌اند اولش همه این فکر را کرده‌اند که باید بی‌طرفانه نگاه کنند تا بفهمند آمریکا چیست! اما کمی که پیش رفته‌اند، آنچه در ایران بوده‌اند و هستند تاثیرش را در نگاهش نشان داده ....

سیدمجید حسینی دکترای علوم سیاسی را از دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران گرفته و در آنجا فرهنگ و سیاست در ایران و جهان را تدریس می‌کند. او نخستین سفرنامه فرهنگی خود را که تکه‌هایی از سفر حج است با عنوان کلوخ‌های بلور منتشر کرد.

در سال‌های اخیر هم مدیریت مجلات همشهری را به عهده دارد. این کتاب شرح سفر علمی وی به آمریکا در سال 1390 است که فضای اجتماعی و زندگی روزمره مردم آن کشور را توصیف و تحلیل می‌کند.

مسافر: 13 روز مانده بود به انتخابات